“Oyun tarihine saygı gösterirken yeni bir şeyler yaratmak için türleri ve referansları karıştırıyoruz,” diyor Hazelight Studios kurucusu Josef Fares son projesi Split Fiction hakkında güvenle. “Vizyonu tamamlayacak ve heyecan verici kılacak şeyi bulmakla ilgili.”
Yayıncı Electronic Arts ile özel bir etkinlik sırasında, modern işbirlikçi klasikler olan A Way Out ve It Takes Two yapımcıları Split Fiction ile oyun dünyasına olan tutkularını göstererek eğlenceli bir deneyim sunuyorlar.
Hikaye, çekingen bir bilim kurgu hayranı olan Mio ve dışa dönük bir fantezi sever olan Zoe’nun çelişen yazarlarını konu alıyor. Kahramanlarımız (Fares’ın kızlarına dayanarak), teknoloji konglomerası Rader Yayıncılık tarafından yaratılan kötücül bir simülasyon olan Makine içinde sıkıştıklarında birbirlerini tanımak için bolca zamanları oluyor. Gizemli J.D. Rader tarafından yönlendirilen bu teknoloji konglomerası, umutlu yazarlardan fikir çalarak hikayelerini karlı ürünlere dönüştürüyor. Bu, Mio ve Zoe’nun sevdiği türler arasında geçiş yaparken sonunda bir arkadaşlık kurmaya çalıştıkları on ila on üç saatlik bir maceraya yol açıyor.
Benim Split Fiction deneyimim sırasında, EA beni başka bir gazeteci ile eşleştirdi ve temel takım çalışması bileşeni daha da güçlendi. Oyun deneyiminin temeli olan işbirlikçi öğe, çevrimdışı olarak da çevrimiçi olarak da mevcuttur. Oynadığım üç saatlik deneme sırasında bu maceranın kapsadığı oyun türleri etkileyiciydi. Oyun mekaniği çeşitliliğine rağmen, kontroller sıkı ve duyarlıydı. Fares’a göre, bu en büyük zorluk.
“En zor kısım, her elemanı alıp onu keskin ve güzel hissettirmek,” diye açıklıyor Fares. “Hızlı prototip yaparız, ama gerçek zorluk o seviyede cilaya ulaşmaktır.”
Bu oyunun üstesinden gelemeyeceği bir tür yok
Rader Yayıncılık içindeki açılış sahnesinin ardından olayların gelişimini başlatan Split Fiction’ın ilk oyun anı, Mio’nun oluşturduğu bir dünyada oldukça basit bir şekilde başlar ve oyuncular platform oyunu, bağlamsal düğme vuruşları ve kaçınmayı içeren temel işlevleri öğrenirler. Bölüm, diğer gemilere ateş eden bir oyuncunun gemiyi yönlendirdiği ve diğerinin kovalayan diğer gemilere ateş ettiği bir düşmanlarla dolu kovalama ile sona erer.
Oyuncular daha sonra Zoe’nun fantezi dünyasına, ogre’ler tarafından ele geçirilen bir köye taşınır. Silahsız olan her iki kahraman da Crash Bandicoot hayranlarına çok yabancı gelmeyen bir şekilde yaratıcılar tarafından kovalanır. İşte burada ortağım ve ben birkaç kez öldük.
Bir oyuncu ölürse, diğeri devam edebilirken düşen karakter kısa bir süre sonra tekrar ortaya çıkar – her iki oyuncu da ölürse, bölüm sıfırlanır. Göndermelere ek olarak, her oyuncunun birkaç ogre’yi farklı şekilde oyalaması gereken bir gizlenme bölümü bile var, sonra Assassin’s Creed‘de olduğu gibi saman yığınına dalış yaparlar. Ve evet, Zoe bu anı bir “inanç sıçraması” olarak adlandırıyor.
Oyuna daha derinlemesine atıldığımda, bazı zeki işbirliği anları içeren savaş ve yerçekimi bulmacalarıyla tanışıyorum. Mio’ya odaklanmış bir lazer kılıcı alır ve aynı zamanda yerçekimi değişimi yoluyla oda düzlemleri arasında zıplamasına izin verirken, Zoe bir nesneyi kaldırıp atabilen şık bir kamçı alır.
Bu, Mio’nun kılıcını kullanarak patrona açtığı bir bölümle sona eren çeşitli bulmacalar için koordinasyon gerektiren çeşitli bulmacalar için kullanılan.
Bu bilim kurgu dünyası demo sırasında iki kez daha karşıma çıktı. Demo’nun ilerleyen bölümlerinde, bu oyun türü, üç aşamalı bir park görevlisi patron dövüşü ile tekrar karşıma çıktı. Bir oyuncunun kaos içinde hızla ilerlediği heyecan verici bir motosiklet sekansı, diğerinin telefonunda bir kendini yok etme sekansı başlatmasını istediği sırada meydana geldi. Bu sırada, “İnsan Mısınız?” bulmacasını eşleştirmek ve Şartlar ve Koşullar açılışını kaydırmakla uğraşırlar. Hızlı tempolu aksiyon, uzun süredir kullanılmayan EA serisi Road Rash‘e bir gönderme gibi hissettiriyor.
En vahşi an, Zoe’nun fantezi dünyasından gelir, burada her iki oyuncu da domuzlardır. Babe ve Charlotte’s Web referansları bir yana, Zoe, daha yüksek platformlara ulaşmak için yay dönüşebilme yetisine sahiptirken Mio, uzak boşluklara ulaşmak için sihirli bir gökkuşağı (evet, yıldızlarla) fırlatabilir. İşbirliği bulmacaları ve her iki kahraman arasındaki esprili konuşmalar komiktir, ancak işler, her iki domuzun da et makinesine gönderildiği kanlı bir şekilde sona erdiğinde ters gider. Bu, oyuncuların sıcak köpekler haline geldiği, kendilerini pişirdikleri, birbirlerine hardal ve ketçap döktükleri ve bir ekmek arasına girdikleri bir sonuca yol açar. Sonra her ikisi de yenildi. Tam olarak böyle.
Split fiction özgüven ve eğlence aşıyor
Oyuna daha derinlemesine ilerledikçe, etkinlikte bulunan birçok oyuncuyu EA’nın kendi SSX serisini hatırlatan bir kaykay minioyunuyla sunulan birçok “yan hikaye”den birine ulaşıyorum. Daha önce de belirtildiği gibi, her zaman kaynak materyale övgüde bulunan sıkı kontroller var. Oyuncular sadece temel hareketleri değil, Uber hareketleri ve öğütleri de yapabilirler. Demo’nun ilk rekabetçi anına yol açan bir puan sayacı bile var.
Metroid ve Sonic Spinball‘den esinlenerek, başka bir bilim kurgu kısmı, Zoe’nun yeşil duvarlara yapışabilen ve diğer oyuncunun küçük nanobotlara dönüşebildiği top şeklindeki oyuncuları içerir. Bölümün ilerleyen bölümlerinde, Zoe, Mio’nun bir pinball makinesi gibi bumper ve flipperları kontrol ettiği bir alanda yan kaydırma yapar.
Zoe ile olan demo’nun final fantezi(anlam oyunu değil) anları. Bu dünyada Zoe, sevimli bir peri ve büyük bir ağaç yaratığı arasında dönüş yapabilirken Mio, büyük bir maymun benzeri yaratık ve suda yüzebilen garip bir balık şey arasında dönüş yapabilir.
İlerledikçe, hem Zoe hem de Mio, kendilerini yok etmeye çalışan dev bir ejderhayı kaçırmaya çalışan küçük ejderhalara dönüşürler. Zoe, serin bir yuvarlanma koçbaşı saldırısı yapabilirken Mio’nun ejderhası asit püskürtebilir. Tabii ki, tüm bu yeteneklerden yararlanan birçok bulmaca vardı.
Demo, Contra, Gunstar Heroes ve hatta Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles In Time tarafından alınan oyun mekaniği ile harmanlanmış geniş bir yan kaydırma shooter bölümüyle sona erdi. Oyuncular sol çubukla hareket ederken, sol çubukla her yöne nişan alabilir, A/X düğmesiyle zıplayabilir ve biri bumper’lardan biriyle patlatılabilir kalkanı delen bir el bombası atabilir. Bu, başka bir çok aşamalı patron dövüşü ile sona eren muhteşem bir şekilde sona erdi ve kesinlikle daha fazlasını istedim.
Görseller yüksek çözünürlüklü dokular, olağanüstü animasyon, su efektleri, yansımalar ve aydınlatma ile 60fps’de çalışan PC sürümünde harikaydı. Fares, PS5 ve Xbox Series X sürümlerinin de 60fps’de çalışacağını garanti etti. A Way Out ve It Takes Two gibi, Split Fiction da bir oyuna sahip olan bir oyuncunun başka bir arkadaşını ücretsiz olarak davet edebilmesine ve çapraz oyun sunmasına izin veriyor.
Fares’ın, Split Fiction için ilk fragman açıklamasında ve benimle kısa süreli röportajım sırasında sergilediği özgüven, oyunla geçirdiğim zamanın ardından anlam kazanıyor. Oyun geliştirme konusunda yaklaşımına dair Fares, “Hazelight’a gelen insanlara, ‘Altı ay içinde en iyi şekilde yaratıcı bir şekilde aşırılacaksınız,’ diyorum,” diyor. “Alıştıklarında, durdurulamaz hale geliyorlar.”
İnanılmaz hikaye, aşırı anlar, zeki oyun mekaniği, sıkı kontroller ve harika sunumu arasındaki uyum göz önüne alındığında, 6 Mart’ta piyasaya sürüldüğünde potansiyel Yılın Oyunu adayı olma özelliklerine sahip olduğu açıktır.
Ayrıca beğenebilirsiniz…
