“Tebbet Suresi”, Kur’an’ın 111. suresi olarak bilinmektedir. Bu sure, toplamda 5 ayetten oluşmaktadır. Sure, ismini ilk ayetinde geçen “tebbet” kelimesinden almaktadır ve aynı zamanda “Ebu Leheb”, “Leheb” veya “Mesed Suresi” olarak da bilinmektedir.
“Tebbet” ismi, bu sureye Türkçe’de verilen bir isimdir. Surenin Mekke’de indirildiğine inanılmaktadır ve “tebbet” kelimesi, bir beddua anlamına gelmektedir. Surede, İslam peygamberi Muhammed’in amcası Ebu Leheb ve karısının cehenneme gireceği konusuna değinilmektedir.
Ebu Leheb ve karısı, Muhammed’in mesajına inanmayarak ona muhalefet etmişlerdir. Onlar, Muhammed’e eziyet etmekten geri durmamışlar ve hatta ona karşı beddua etmişlerdir. Bu nedenle sure, Ebu Leheb ve karısının aleyhine indirilen beddua ayetlerini içermektedir.
Surenin inişi ile ilgili çeşitli rivayetler bulunmaktadır. En meşhuru ise şudur: Safâ tepesine çıkan Muhammed, Kureyş mensuplarına ve Mekke halkına seslenerek kendisinin bir uyarıcı ve elçi olduğunu bildirmiştir. Amcası Ebu Leheb ise ona karşı taş fırlatmış ve bu surenin inişine sebep olmuştur.
Tebbet Suresi’nin ilk üç ayetinde Ebu Leheb’e beddua edilmekte, servetinin ve çocuklarının onu cehennemden kurtaramayacağı bildirilmektedir. Son iki ayette ise Ebu Leheb’in karısı Ümmü Cemil’in de aynı şekilde cehenneme gireceği belirtilmektedir.