Kuran’ın 68. suresi olan Kalem Suresi, Mekkî dönemde inmiştir. Sure, toplamda 52 ayetten oluşmaktadır. İsmini 1. ayette geçen “kalem” kelimesinden almıştır ve başka bir ismi de Nûn Suresi’dir.
Kalem Suresi, Abdullah oğlu Muhammed’e peygamberlik verildiği, peygamberin davranışları ve inanmayanların akıbetlerine dair bilgiler içermektedir. Surede Muhammed’e, metanetli olması ve sabırlı davranması gerektiği vurgulanmaktadır. Ayrıca, “bahçe sahipleri kıssası” da surede anlatılmaktadır.
Surenin ayetlerinde, peygamber Muhammed’e yemin edilerek onun ahlaki üstünlüğü ve doğru yolda olduğu vurgulanmaktadır. İnanmayanlar uyarılmakta ve Rabbinin hükmüne sabretmeleri gerektiği belirtilmektedir. Ayetler, gelecek yargı konusunda inanmayanları uyarırken, salihlerin yardımına Allah’ın yetiştiği örneği de vermektedir.
Mekkelilerin Muhammed’e ve Kur’an’a karşı duydukları aşırı nefret, surenin son iki ayetinde ele alınmaktadır. Bu sure, Alak Suresi’nin devamı niteliğinde olup, inananlar için rehberlik içeren önemli bir metindir.
