Tin Suresi, Kur’an’ın 95. suresidir. Sure, Mekkî sınıfında yer alır ve Mekke Dönemi’nde inmiştir. İsmini “incir” anlamına gelen “tîn” kelimesinden almıştır. Başka bir ismi ise “İncir Suresi” veya “Ve’t-tîn”dir. Sure, toplamda 8 ayetten oluşmaktadır.
Surenin ilk ayetinde geçen “tîn” ve “zeytûn” kelimelerinin incir ve zeytini temsil ettiği düşünülmektedir. Ancak bazı yorumcular, bu kelimelerin iki kutsal mekânı da işaret edebileceğini belirtmişlerdir. Diğer bir görüşe göre ise incir ve zeytin sözcükleri, Filistin ve Suriye gibi toprakları simgelemektedir.
Diğer Müslümanlar ise ilk üç ayette Allah’ın, insanın maddi ve manevi gıdalarına, Sina Dağı’na ve Mekke’ye yemin ederek söze başladığını düşünmektedirler. Surede insanın en güzel şekilde yaratıldığı, iman edip hayırlı işler yapanlara ödül verileceği ve Allah’ın en iyi hükmeden olduğu vurgulanmaktadır.
Tin Suresi’nin tüm ayetleri şu şekildedir:
1- İncire ve zeytine yemin olsun.
2- Sina Dağı’na yemin olsun,
3- Bu güvenli şehre (Mekke) yemin olsun ki,
4- Biz, gerçekten insanı en güzel bir biçimde yarattık.
5- Sonra onu, aşağıların aşağısına indirdik.
6- Ancak, iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar için devamlı bir mükafat vardır.
7- Böyle iken, hangi şey sana (insana) hesap ve cezayı yalanlatıyor.
8- Allah, hükmedenlerin en iyi hükmedeni değil midir?
