Hastalıklı fidelerde kök boğazında küçük urlar oluşur ve bitkiler solarak sararır. Tarlada hastalıklı bitkiler kolaylıkla tanınabilir, çünkü hastalıktan etkilenen bitkiler solgunlaşır ve baş bağlamaz. Geç enfeksiyonlarda ise bitkiler solgunluk belirtisi göstermeyebilir ancak bodur kalır ve küçük baş bağlar oluşabilir. Kök boğazında yumruk gibi, saçak köklerde ise parmak gibi urlar görülür ve kesildiğinde benekli mermer görünümündedir. Hastalık şiddetine bağlı olarak verimde azalma görülür ve çok bulaşık topraklarda hiç ürün alınamayabilir.
Hastalığın görüldüğü bitkiler arasında lahana, karnabahar, şalgam ve turp bulunmaktadır. Ayrıca, kolza, hardal, gelincik, kokulu muhabbet çiçeği, çayır tırtılı ve domuz ayrığı gibi yabancı otlarda da hastalık yapabilir.
Mücadele yöntemleri arasında kültürel önlemler önemli bir yer tutar. Bu önlemler arasında hastalıksız fide yetiştirme, su tutan yerlerde drenaj yapma, hasattan sonra kökleri çıkarıp yakma veya toprağa gömmek bulunmaktadır. Ayrıca, lahana, karnabahar, şalgam, turp, kolza gibi bitkilerin üst üste veya birbiri ardına 7 yıl süre ile ekilmemesi önerilir.
Kimyasal mücadele yöntemlerinde ise kullanılacak ilaçlar ve dozları hakkında en yakın il veya ilçe müdürlüklerine başvurulması gerekmektedir.
